Paham y’m geiwi yn dda? nid oes neb yn dda ond un, sef Duw.
20 Ti a wyddost y gorchmynion, Na odineba, Na ladd, Na ladrata, Na ddwg gamdystiolaeth, Anrhydedda dy dad a’th fam.
21 Ac efe a ddywedodd, Hyn oll a gedwais o’m hieuenctid.
22 A’r Iesu pan glybu hyn, a ddywedodd wrtho, Y mae un peth eto yn ôl i ti: gwerth yr hyn oll sydd gennyt, a dyro i’r tlodion; â thi a gei drysor yn y nef: a thyred, canlyn fi.
23 Ond pan glybu efe y pethau. hyn, eft a aeth yn athrist; canys yr oedd efe yn gyfoethog iawn. ..
24 A’r Iesu, pan welodd ef wedi myned yn athrist, a ddywedodd, Mor anodd yr iSi’t rhai y mae golad ganddynt i mewn i deyrnas Dduw!
25 Canys haws yw i gamel fyned trwy grau’r nodwydd ddur, nag i- oludog fyned i mewn i deyrnas Dduw.
26 A’r rhai a glywsent a ddywedasant, A phwy a all fod yn gadwedig?
27 Ac efe a ddywedodd, Y pethau sydd amhosibl gyda dynion, sydd bosibl gyda DUW.
28 A dywedodd Pedr, Wele, nyni a adawsom bob peth, ac a’th ganlynasom di.
29 Ac efe a ddywedodd wrthynt, Yn wir meddaf i chwi, Nid oes neb a’r’a’adawttdd dŷ, neu rieni, neu frodyr, neu y-raig, ngu blant, er mwyn teyrnas Dduw,
30 A’r ni dderbyn lawer cymaint yn S pryd hwn, ac yn y byd a ddaw fywyd tragwyddol.
31 Ac efe a gymerodd y deuddeg ato, ac a ddywedodd wrthynt, Wele, yr ydyrn ni yn myned i fyny i Jerwsalem; a chyflawnir pob peth a’r sydd yn ysgrifenedig trwy’r proffwydi am Fab y dyn.
32 Canys efe a draddodir i’r Cenhedloedd, ac a watwerir, ac a amherchir, ac a boerir arno:
33 Ac wedi iddynt ei fflangellu, y lladdant ef: a’r trydydd dydd efe a atgyfyd.
34 A hwy ni ddeallasant ddim o’r pethau hyn; a’r gair hwn oedd guddiedig oddi wrthynt, ac ni wybuant y pethau a ddywedwyd.
35 A bu, ac efe yn nesau at Jericho, i ryw ddyn dall fod yn eistedd yn ymyl y ffordd yn cardota;
36 A phan glybu efe y dyrfa yn myned heibio, efe a ofynnodd pa beth oedd hyn.
37 A hwy a ddywedasant iddo, Mai Iesu o Nasareth oedd yn myned heibio.
38 Ac efe a lefodd, gan ddywedyd, Iesu, Mab Dafydd, trugarha wrthyf.
39 A’r rhai oedd yn myned o’r blaen a’i ceryddasant ef i dewi: eithr efe a lefodd yn fwy o lawer, Mab Dafydd, trugarha wrthyf.
40 A’r Iesu a safodd, ac a orchmynnodd ei ddwyn ef ato. A phan ddaeth efe yn agos, efe a ofynnodd iddo,
41 Gan ddywedyd. Pa beth a fynni di i mi ei wneuthur i ti? Yntau a ddywedodd, Arglwydd, cael ohonof fy ngolWg.
42 A’r Iesu a ddywedodd wrtho, Cymer dŷ olwg: dy ffydd a’th iachaodd.
43 Ac allan o law y cafodd efe ei olwg, ac a’i canlynodd ef, gan ogoneddu Duw. A’r holl bobl, pan welsant, a roesani foliant i Dduw.
PENNOD 19
1 . AR Iesu a aeth i mewn, ae:.a neth trwy Jericho. ,
2 Ac wele WE a elwid wrth ei enw Sac- tiheus, ac efe oedid ‘ten-publican, a hwn oedd gyfoethog.’ .
3 Ac yr oedd efe yn ceisio gweled yr Iesu, pwy ydoedd; ac ni allai gan y dyrfa, am ei fod yn fychan o gorffolaeth.
4 Ac efe a redodd o’r blaen, ac a ddringodd i sycamorwydden, fel y gallai ei weled ef; oblegid yr oedd etc i ddyfod y ffordd honno.
5 A phan ddaeth yr Iesu i’r lle, efe a edrychodd i fyny, ac a’i canfu ef; ac a ddywedodd wrtho, Saccheus, disgyn ar fays: canys rhaid i mi heddiw aros yn;dy dy di. »
6 Ac efe a ddisgynnodd ar ftys, ac’a’i derbyniodd ef yn llawen.
7 A phan welsant, grwgnach a wnaethant oll, gan ddywedyd, Pyned ohono efi mewn i letya at ŵr pechadurus.
8 A Saccheus a safodd, ac a ddywedodd wrth yr Arglwydd, Wele, hanner fy na, O Arglwydd, yr ydwyf yn ei roddi i’t tlodion; ac os