Nis gwn yn iawn beth sydd yn achosi hyn, os nad dylanwad y tadau fu yn byw o genhedlaeth i genhedlaeth ar ei thir. I harddwch ei wlad y mae y Cymro yn ddyledus am ei feddwl naturiol farddonol. I symlrwydd y wlad y mae yn ddyledus am yr ysbryd caredig, gwerinol, sydd ynddo ar ei oreu. I gyfrinion ac arucheledd ei môr a'i mynydd y mae yn ddyledus am grefyddolder ei ysbryd a'i gariad tuag at ryddid. Y mae ei wlad, fel ei iaith, yn anadl einioes i'r Cymro. Ofnaf mai dirywio wna mewn trefi os na bydd yn medru cadw y cysylltiad yn fyw rhyngddo ef a bywyd y wlad.
Hoffwn fedru deffro ym meddyliau rhai deimlad bywiocach o brydferthwch y golygfeydd sydd o'u cwmpas. Mae y dylanwad yno yn sicr, ond nid yw yr ymdeimlad ohono yn fyw bob amser. Nis gwn am unpeth yn y byd hwn a rydd fwy o bleser parhaol na llygaid i weled anian. Ni raid i chwi fod yn unig wedyn.
