Neidio i'r cynnwys

Y Gelfyddyd Gwta/Tudalen 22

Oddi ar Wicidestun
Tudalen 21 Y Gelfyddyd Gwta

gan Thomas Gwynn Jones

Tudalen 23

LLAWENYDD
(C.M. 11)

Hiraeth sy helaeth am Siôn a Marged
A'u mawrgost a'u rhoddion,
Nid iach deutal fy nghalon,
Nid llawen byd lle ni bôn'.

—RHISIART PHYLIP.


CYFAILL MARW
(C.M. 11)

Od aethost, mae 'n dost, i dud; y gwyliau,
Gwelais y'm atebud,[1]
A heddiw, ni 'm gwahoddud,
Un wyt ai 'n falch, yntau 'n fud!

—WILIAM CYNWAL.


BEDD BARDD.
(N.L.W. Add M.S. 169, 65)

Cei ras hen Horas tan weryd Tudur
Tad yr holl gelfyddyd;
Ymadrodd dysg, a'i medryd,
Cais tan ben cist awen byd.

—DIENW, i Dudur Aled.


(C.M. 25)

Y maenddarn cadarn, lle cedwi ddawn oll,
Dduw, n' allwn dy godi!
Ar fedd gro fal to 'r wyt ti,
Ar warr Rys Goch Eryri.

—WILIAM LLYN.


Nodiadau

[golygu]
  1. atebud, gwahoddud. Hen derfyniad yr ail pers. yn yr amser amherffaith oedd –ut, -ud. Aeth yn –it, fel yr ysgrifennir bellach, drwy ddylanwad i ar ei ôl —atebut ti atebit ti.